Του Δρ. Σίδερη Π. Θεοχαρόπουλου
π. Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (ΠΔ.407/80)
H 27η Σύνοδος του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP27) έλαβε χώρα στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου από τις 6 έως τις 18 Νοεμβρίου 2022. Συμμετείχαν 198 χώρες που έχουν υπογράψει τη Σύμβαση Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή. Είναι συνέχεια της COP26, που πραγματοποιήθηκε στη Γλασκώβη της Σκωτίας το 2021, η οποία επιβεβαίωσε τον στόχο της αύξησης της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας στους 1,5°C” μέχρι το 2100. Αν και σύμφωνα με τις τρέχουσες δεσμεύσεις των χωρών, ο κόσμος οδεύει προς μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2,4 βαθμών Κελσίου ως το τέλος του αιώνα και με τον υφιστάμενο ρυθμό εκπομπών προς το καταστροφικό σενάριο των 2,8 βαθμών Κελσίου.
O Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ανοίγοντας την Σύνοδο τόνισε την ανάγκη όλες οι χώρες να μειώσουν τις εκπομπές αερίων ή να καταδικάσουν τις επόμενες γενιές σε μια κλιματική καταστροφή. Καθόσον η υγεία του πλανήτη, οι ακραίες καιρικές συνθήκες και η απώλεια βιοποικιλότητας θεωρούνται οι τρεις πιο σοβαροί κίνδυνοι την επόμενη δεκαετία.
Η σύνοδος εστίασε κύρια σε πέντε βασικά ζητήματα ήτοι τη φύση, τα τρόφιμα, το νερό, την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές της βιομηχανίας και τη κλιματική προσαρμογή.
Η Φύση απειλείται από την καταστροφή των δασών και την αλλαγή χρήσης γης η οποία συμβάλει κατά 25% στα αέρια του θερμοκηπίου. Η επάρκεια, η ασφάλεια για τα τρόφιμα και η επισιτιστική κρίση επηρεάζει πάνω από 820 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ η παραγωγικότητα της γης έχει μειωθεί κατά 21% λόγω της κλιματικής αλλαγής. Οι πλημμύρες και οι ξηρασίες, γίνονται συχνά και πιο έντονες. Η μη Απανθρακοποίηση της βιομηχανίας, ευθύνεται προς το παρόν για το 30% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ενώ σχεδόν 3,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε ευάλωτα κλιματικά περιβάλλοντα και υπολογίζεται μεγάλο κύμα μεταναστεύσεων.
Δυστυχώς οι διαφωνίες μεταξύ των πλούσιων κρατών, των κύριων υπεύθυνων για την κλιματική αλλαγή, και των φτωχών, που ζητούν βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της, παραμένουν τεράστιες. Οι αναπτυσσόμενες χώρες μάταια ζητούν από το 2009 στη Σύνοδο της Κοπεγχάγης οι πλούσιες χώρες, να προσφέρουν 100 δις. δολάρια ετησίως σε βοήθεια για τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και για την προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Με ικανοποίηση έγινε δεκτή μία νέα πρωτοβουλία για ίδρυση «Ταμείου Απωλειών και Ζημιών» για αποζημίωση των αναπτυσσόμενων χωρών που έχουν πληγεί από την κλιματική αλλαγή, χωρίς νομικές επιπτώσεις και καταβολή αποζημιώσεων. Ενώ έγινε ομόφωνα δεκτή η «γρήγορη» μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου και η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μαζί με τις ενέργειες «με χαμηλές εκπομπές», μια έκφραση που συνήθως χρησιμοποιείται για την πυρηνική ενέργεια.
