Του Βασίλη Μαστρογιάννη
Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου
Κατά τα φαινόμενα από τις επικείμενες εκλογές δεν θα προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Η απλή αναλογική δίνει κάποιες δυνατότητες μετεκλογικών συνεργασιών ( κάτι που συμβαίνει σε όλη σχεδόν την Ευρώπη), αλλά αυτό δεν είναι ένα κενό γράμμα που ο καθένας θα συμπληρώνει τις σελίδες του κατά το δοκούν και κατά πως τον συμφέρει.
Η Νέα Δημοκρατία με την πρόσφατη πολιτεία της απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από το κακό της παρελθόν ( πελατοκρατεία, αντιμεταρρύθμιση, παρακολουθήσεις, συμφέροντα, διαπλοκή κλπ).
Ο ΣΥΡΙΖΑ για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης, δεν φαίνεται ότι μπορεί να εκπροσωπήσει συνολικά την προοδευτική παράταξη, παρά το υψηλό ποσοστό που καταγράφει, και να δημιουργήσει μια πλατειά πλειοψηφία, ένα μέτωπο, ένα ρεύμα που θα φέρει την ανατροπή.
Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ δημιούργησε προσδοκίες, αλλά πρέπει να κινηθεί πιο γρήγορα και να αρθρώσει διακριτό λόγο γιατί η συνολική παρουσία του είναι κρίσιμη και για το πολιτικό σύστημα και για τη χώρα.
Με δεδομένα τα προαναφερόμενα, κάποιες σκέψεις- προτάσεις:
– Οι συνεργασίες απαιτούν συμβιβασμούς και πρέπει να στηρίζονται στην ισότητα, χωρίς ηγεμονισμούς, θέσφατα, αποκλεισμούς και κάθετες γραμμές,
– Οι επιθυμητές συνεργασίες με προοδευτικό πρόσημο πρέπει να έχουν ξεκάθαρο προγραμματικό πλαίσιο με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, μακριά από ιδεοληψίες και παρελθοντολογικές μονομανίες στη διαχείριση των πολιτικοοικονομικών ζητημάτων.
– Μπορεί για τους πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που στηρίζουν πλέον ΣΥΡΙΖΑ να είναι επιθυμητή μια μετεκλογική συνεργασία των δύο κομμάτων, αλλά αυτή σίγουρα δεν μπορεί να προέλθει και να υλοποιηθεί με απαξιωμένο τον έναν πόλο.
– Το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ εάν δεν ξεπεράσει το 15% είναι απολύτως απίθανο να προκύψουν μετεκλογικές κυβερνητικές συνεργασίες, αφενός γιατί ΄΄δεν θα βγαίνουν τα κουκιά΄΄ και αφετέρου δεν θα έχει την πολιτική νομιμοποίηση να συμμετάσχει σε ένα σχήμα ως απλό συμπλήρωμα κάποιου άλλου επικυρίαρχου.
– Οι προοδευτικοί πολίτες που στήριξαν τον νεοσυντηρητισμό στη λογική του αντισύριζα μετώπου, καλόν είναι να μην συνεχίζουν να πέφτουν στην ίδια παγίδα και να τιμωρούν στην ουσία τον εαυτό τους και την πατρίδα, γιατί αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος. Αυτό αποτελεί ιδεοληψία από την άλλη πλευρά.
– Η δεξιά στην Ελλάδα εκτός από τις ταραγμένες περιόδους ποτέ δεν ελάμβανε ποσοστό πάνω από 40% και τώρα που ένα μεγάλο τμήμα αυτής της παράταξης φεύγει προς τα άκρα δεξιά για τους δικούς του λόγους ( και είναι πιθανό να προσεγγίσουν όλα τα κομμάτια μαζί το 15 %), ή Νέα Δημοκρατία μπορεί να καταστεί ηγεμονική δύναμη στο πολιτικό σύστημα με τις ψήφους ανθρώπων που ψηφίζουν αρνητικά ( αντισύριζα) και να συγκεντρώσει η δεξιοακροδεξιά πάνω από 50 % συνολικά.
Κατά συνέπεια αν χαθεί η ευκαιρία το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να αποκτήσει ξανά μια αξιόλογη παρουσία στην κεντροαριστερά και προοδευτικά να παίξει τον ιστορικό του ρόλο, δεν είμαι βέβαιος ότι η ευρύτερη πλειοψηφική προοδευτική παράταξη μπορεί να ξαναδημιουργηθεί και να πρωταγωνιστήσει, αποτελώντας την εναλλακτική πρόταση στον νεοσυντηρητισμό.
Το μέλλον φωνάζει και χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου κυρίως προς όλους όσους θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται προοδευτικοί και ευρωπαϊστές. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.
