Ο Κώστας Ζώμπος (Επικεφαλής “Ανεξάρτητης Δημοτικής Κίνησης Γαλατσίου” – Δημοτικός Σύμβουλος) γράφει:
Η κυρία Ελένη με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι φέτος τα ΚΑΠΗ θα πάνε μία εκδρομή λιγότερη, γιατί δεν πρόλαβαν στο Δήμο να κάνουν εγκαίρως τα διαδικαστικά.
Ο Γιάννης που μένει δύο τετράγωνα από εμένα και του αρέσει το τέννις, μου έστειλε στο Facebook και μου ζήτησε να γίνει κάτι με τα γήπεδα στο Άλσος Βεΐκου.
Όπως χαρακτηριστικά μου έγραψε: «Πολύ ωραίο το γήπεδο ποδοσφαίρου, Κώστα, αλλά στο υπόλοιπο Άλσος δεν έχει γίνει τίποτα». «Ευτυχώς να λες που είχαμε εξασφαλίσει την χρηματοδότηση και έγινε και αυτό», του απάντησα.
Φίλοι με παιδιά σε μικρή ηλικία σαν και τα δικά μου, βρήκαν το θάρρος να μου εκφράσουν την αγανάκτησή τους για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω και εγώ καθημερινά.
«Θέλουμε να βγάλουμε τα παιδιά μας έξω, να μην ασχολούνται με τα tablets και τα κινητά, και δεν μπορούμε, γιατί τις περισσότερες ημέρες οι παιδικές χαρές κάτι έχουν και είναι κλειστές», μου είπαν ο Γιάννης και η Μαρίνα που κάποτε πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο.
Τα παραπάνω ήταν μηνύματα που έλαβα από γνωστούς, φίλους αλλά και κατοίκους του Γαλατσίου που δεν γνώριζα και με έκαναν να αναρωτηθώ. Τι άλλαξε από την μέρα που ανακοίνωσα την υποψηφιότητά μου και γιατί δεν με είχαν προσεγγίσει νωρίτερα;
Τόλμησα να ρωτήσω, έναν από αυτούς, έναν από εμάς, τον κ. Νίκο, που μου έδωσε μία αφοπλιστική απάντηση: «Κώστα, τώρα έχουμε πάλι κάποιον για να τα πούμε».
Η συζήτηση απέκτησε αστραπιαία ενδιαφέρον: «Κύριε Νίκο, γιατί το λέτε αυτό, υπήρχε πάντα η δημοτική αρχή, αλλά και εμείς. Γιατί τώρα επιλέγετε να μου τα πείτε αυτά»;
Ο κ. Νίκος με κοίταξε, θα έλεγε κανείς πως για μια στιγμή δίστασε να μου πει αυτό που σκέφτηκε, αλλά τελικά – και ευτυχώς – δεν κρατήθηκε: «Στον Δήμο δεν μας άκουγε κανείς, αλλά και εσείς στην αρχή είχατε λίγο απομακρυνθεί, μην το αρνείστε. Από εδώ και στο εξής τα πράγματα ελπίζω να αλλάξουν, Κώστα», μου είπε.
«Κύριε Νίκο, δεν απομακρυνθήκαμε, ήμασταν και παραμένουμε δίπλα σε όλους σας. Μετά τις εκλογές, ο κόσμος περίμενε να δει την νέα διοίκηση, οπότε λογικό είναι οι πολίτες να τηρούν στάση αναμονής. Εμείς, όμως, δίναμε καθημερινά το “παρών” για να υπενθυμίζουμε τα προβλήματα των πολιτών αλλά και να προτείνουμε λύσεις και νέες ιδέες».
Ένα είναι σίγουρο. Οι Γαλατσιώτες αγαπάμε την πόλη μας και την θέλουμε κάθε μέρα καλύτερη, αρκεί να μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τρόπο ανθρώπινο, σύγχρονο και κυρίως αποτελεσματικό.
