Η Έλενα Ζέρβα (Δημοτική Σύμβουλος) γράφει:
Το 1963 το Γαλάτσι έγινε Δήμος.
Ο αείμνηστος Βασίλης Παπαδιονυσίου υπήρξε ο «αρχιτέκτονας» του Δήμου Γαλατσίου. Ο επί 32 χρόνια Δήμαρχος μετέτρεψε τις γειτονιές σε σύγχρονη πόλη και άφησε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές το Άλσος Βεΐκου. Το 2002 έχασε τις εκλογές από τον Θεόδωρο Τούντα, ο οποίος έμεινε στο δημαρχιακό θώκο για 4 χρόνια. Το 2004 έγιναν Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ελλάδα και το Γαλάτσι φιλοξένησε στο Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γαλατσίου (ΠΑΛΑΙ) τα αθλήματα της Ρυθμικής Γυμναστικής και της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης. Το 2006 ο Κυριάκος Τσίρος, που υποστηρίχτηκε και από τον Β. Παπαδιονυσίου, εκλέχτηκε Δήμαρχος για 8 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, μεταξύ άλλων, ολοκληρώθηκε η δημιουργία του Πολιτιστικού Κέντρου «Το Καμίνι» και ξεκίνησε η κατασκευή του Η΄ Βρεφονηπιακού Σταθμού. Το 2014 εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Γιώργος Μαρκόπουλος, ο οποίος έχει διατελέσει Αντιδήμαρχος του Θ. Τούντα.
Το 2017 το Γαλάτσι γκρινιάζει, είναι απαισιόδοξο και διαιρεμένο.
Τι έχει αλλάξει στο Γαλάτσι αυτά χρόνια;
Ποιος νοιάζεται τι γίνεται πέρα από τη Λ. Γαλατσίου και Λ. Βεΐκου;
Η σημερινή διοίκηση του Δήμου ρίχνει τις ευθύνες στην προηγούμενη. Προφανώς της διαφεύγει ότι η προηγούμενη ήταν και είναι παρελθόν και ο κόσμος ψήφισε αυτόν τον Δήμαρχο, που είναι το παρόν. Από αυτόν έχουμε απαιτήσεις και από αυτόν περιμένουμε να κάνει ό, τι περνάει από το χέρι του προκειμένου να έχουμε την πόλη που μας αξίζει.
Άλλωστε μέσα από τον φανατισμό και τη διαρκή μετάθεση ευθυνών, ποιος τελικά ωφελείται;
Ο πολίτης που δεν θεωρεί ότι έχει προσωπική ευθύνη;
Η πελατειακή του σχέση με την εκάστοτε Διοίκηση;
Η «εμπόλεμη» κατάσταση που δυστυχώς ο σημερινός Δήμαρχος ενισχύει, ποιον εξυπηρετεί;
Ποιος ωφελείται και ποιος χάνει όταν ακολουθείται το δόγμα «διαίρει και βασίλευε»;
Σίγουρα όχι το σύνολο των Γαλατσιωτών!
Σε μια περίοδο που η τοπική μας κοινωνία σπαράζεται από ανεργία και είναι οικονομικά καθηλωμένη, ο καλύτερος τρόπος για να τη διαλύσεις, είναι να την κρατάς διχασμένη!
Μου είναι αδύνατον να πιστέψω ότι οποιοσδήποτε Δήμαρχος μπορεί να επιθυμεί μια διαλυμένη κοινωνία!
Θέλουμε μια ενωμένη κοινωνία έτσι ώστε να φτιάξουμε ό, τι λείπει από την πόλη μας:
-Η κεντρική πλατεία!
-Η συγκοινωνία στις ορεινές γειτονιές, προκειμένου να διευκολύνονται οι κάτοικοι και να μην αποκλείονται από το κέντρο!
-Η λύση του κυκλοφοριακού προβλήματος που δημιουργείται από την οδό Αγ. Ειρήνης (πρώτη έξοδος από την πόλη) μέχρι την οδό Τράλλεων!
-Η συγκοινωνία μέχρι το Σιδηροδρομικό Σταθμό «Ειρήνη», ώσπου να έρθει το ΜΕΤΡΟ στο Γαλάτσι!
-Κυκλοφοριακή ρύθμιση στη Λ. Βεΐκου, με ασφαλείς διαβάσεις για πεζούς και δημιουργία λωρίδας για τη διέλευση των λεωφορείων!
-Βελτιστοποίηση της καθαριότητας και ενίσχυση της ανακύκλωσης απορριμμάτων και άλλων υλικών!
Τίποτα δεν είναι ανέφικτο και όλα μπορούν να γίνουν, όταν υπάρχει βούληση για το κοινό συμφέρον. Λαμβάνοντας δε υπόψη, ότι ο Δήμος μας τα τελευταία 10 χρόνια είναι οικονομικά εύρωστος, αρκεί η χρηστή διαχείριση προς όφελος των Γαλατσιωτών.
Εξάλλου, ποιος δεν θέλει να βλέπει χαρούμενους τους συμπολίτες του;
