Ο Βασίλης Μαστρογιάννης (Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου) γράφει:
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και τις εκτιμήσεις των ειδικών, η παρούσα κρίση δεν είναι από αυτές που τελειώνουν εύκολα και δεν θα μπορεί με μιας να δοθεί το σύνθημα στην κοινωνικοοικονομική ζωή να αρχίσει ξανά, από το σημείο που ήταν πριν την έναρξή της.
Δυστυχώς ο διακόπτης δεν θα γυρίσει απότομα στο on, αλλά θα γυρίζει με αργό ρυθμό, σταδιακά και με τη λογική του ΄΄βλέποντας και κάνοντας΄΄, γιατί με τη παρούσα συγκυρία, κανείς δεν μπορεί να σχεδιάσει με λεπτομέρειες το μέλλον, μια και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τις σταθερές παραμέτρους του παρόντος.
Η ανθρωπότητα τα τελευταία τριακόσια χρόνια ανακαλύπτοντας σιγά σιγά πτυχές της ξεχασμένης, θαμμένης ή κατεστραμμένης γνώσης, εξελίχθηκε τεχνολογικά και κατάφερε πολλά, ταξιδεύοντας ακόμη και στο φεγγάρι.
Η παρούσα επιδημιολογική κρίση όμως, απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι ο άνθρωπος μπορεί να κυριαρχήσει επί άλλων ανθρώπων, να δαμάσει πρόσκαιρα και επιφανειακά τον πλούτο του πλανήτη, αλλά δεν μπορεί να ορίσει, ούτε τη μοίρα του, ούτε να επιβληθεί ολιστικά και καθολικά στη ίδια τη φύση και στους κανόνες που τη διέπουν.
Αυτό από δω και πέρα και ιδιαίτερα την επόμενη μέρα, κανείς δεν πρέπει να το λησμονήσει.
Στο σήμερα τώρα και όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, κατά τη γνώμη μου,επί τη βάσει του συνολικού Στρατηγικού σχεδίου που πρέπει να έχει η Κυβέρνηση, απαιτούνταικυρίωςεπιχειρησιακά σχέδια σε δύο τομείς για να επανέλθει στο κοντινό μέλλον μια κάποια κανονικότητα.
Το ένα που αφορά τα υγειονομικά μέτρα φαίνεται πως στη Χώρα μας το φαινόμενο θα φτάσει το επόμενο διάστημα στο απόγειό του και προς το καλοκαίρι, θα είναι σε κάποιον έλεγχο.
Αλλά προσοχή επειδή ο αγώνας αυτός δεν είναι ταχύτητας αλλά μαραθώνιος, πρέπει οι ιθύνοντες να μην ξεχνούν ότι ο συνεχής έλεγχος των δεδομένων και η επαναπροσέγγιση του θέματος, με προσαρμογή σε οτιδήποτε καινούργιο παρουσιάζεται, είναι απολύτως αναγκαίος.
Κατά συνέπεια, δεδομένου ότι στο μαραθώνιο κάνουμε εξοικονόμηση δυνάμεων, η απολύτως ορθολογική και συνετή διαχείριση των πόρων είναι αυτή που θα κερδίσει τη μάχη, όπως έχει αποδείξει περίτρανα η ιστορία σε παρόμοιες καταστάσεις.
Το δεύτερο ζήτημα που είναι το οικονομικό και οι επιπτώσεις του θα είναι τεράστιες και μακροπρόθεσμες, για να αντιμετωπιστεί θα χρειαστεί σύγχρονα χρηματοοικονομικά εργαλεία, που παρόμοιά τους δεν υπήρξαν στο παρελθόν.
Γιατί τώρα δεν έχουμε καταστροφές τεχνικού είδους, όπως αυτές που συντελέστηκαν κατά τους δύο μεγάλους πολέμους και μετά χρειάστηκε η αποκατάσταση με μεγάλα έργα υποδομών όλων των Κρατών, αλλά και ανασυγκρότηση των κατεστραμμένων βιομηχανιών στις Χώρες με βαριά βιομηχανία.
Σήμερα απλά ( μπορούμε να πούμε ότι) έκλεισε ο διακόπτης λειτουργίας της Οικονομίας. Αυτό που θα άρει τις συνέπειες του κλεισίματος και θα οδηγήσει στην ομαλή επαναλειτουργία της Αγοράς, είναι κυρίως το χρήμα.
Τα ισχυρά κράτη, αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει κυρίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της, θα πρέπει να ξεπεράσει τις ιδεοληψίες του παρελθόντος (κυρίως της Γερμανίας) και με την έκδοση ευρωομολόγου, αλλά και ρίχνοντας στην αγορά νέο χρήμα ( περισσότερο), να δώσει τις αναγκαίες ανάσες στην αγορά και να οδηγηθούμε ομαλά μεσομακροπρόθεσμα σε μια ισορροπία.
Τα μακροοικονομικά δεδομένα, με την σταδιακή άρση των μέτρων, θα αποδείξουν ότι αυτό είναι απολύτως αναγκαίο, ακόμη κι αν οδηγήσει σε πληθωριστικές πιέσεις ( που είναι ο μόνιμος φόβος της Γερμανίας).
Ας ευχηθούμε να επικρατήσει η λογική της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής, προς το συμφέρον των Λαών της Ευρώπης και όχι η λογική συσσώρευσης κεφαλαίου και αποθεμάτων των ισχυρών.